به کمک قصه ها می توان:
کودکان را با محیط اطرافشان آشنا کرد.
قدرت تفکر، تخیل و تمرکز آنها را وسعت داد.
به رشد خلاقیت، حس زیبایی شناسی، تقویت حافظه و عزت نفس کودکان کمک کرد.
و ارزش های خانوادگی، دینی و اجتماعی را به آنها آموخت.
امروزه تحقیقات علم روانشناسی ثابت کرده است، قصه درمانی می تواند در حل مشکلات یادگیری، اختلالات رفتاری، کاهش افسردگی، رشد اخلاقی و موفقیت در زندگی فرد نقش بسیار مهمی داشته باشد.
– در صورتی که والدین یا مربی قصه گو هستند، باید سعی کنند با استفاده از حرکات بدن،تغییر لحن صدا، قصه های عکس دار، استفاده از عروسک شخصیت های قصه، سوال و پرسش و شریک بودن هر دو والد در قصه گویی، آن را جذاب و اثر گذارتر کنید.
– اگر قصه توسط کودک شما گفته یا خوانده می شود، باید پس از چند بار شنیدن یک قصه،آن را برای شما بازگو کند، این کار در تعمیق پیام های داستان به او کمک می کند.
– ساخت داستان بر مبنای یک اتفاق آموزنده که کودک خودش آن را درک کرده، ساخت قصه برای نقاشی و کاردستی، ادامه دادن یک قصه یا ساخت قصه برای چند عکس متوالی،می تواند در سنین مختلف پیام های آموزشی را به کودک شما منتقل کند.
قصه و سن کودک
مناسب بودن یک داستان را، تطبیق گروه سنی کودک با قصه، هدف و موضوع آن، شخصیت قهرمان اصلی قصه و همچنین سیر منطقی اتفاقات در قصه، استفاده از کلمات روان و حفظ روح کنجکاوی در اتفاقات قصه تعیین می کند.
– کودکان در یک سالگی از شنیدن قصه لذت می برند، در این سن قصه های کوتاه همراه با تصاویر و لحن آهنگین برای کودک جذاب است.
– در فاصله سنی دو، سه سالگی مدت زمان توجه کودکان کوتاه است، از این رو مناسب است از قصه های کوتاه که شامل تجربه های روزانه کودک و دارای جمله های تکراری و روان باشد استفاده کنید.
– در فاصله سنی چهار الی شش سالگی علاوه بر اهداف ذکر شده برای قصه، می توان از آن برای آمادگی رفتن به مدرسه، افزایش علاقه وی به علم آموزی و حتی آموزش های اولیه برای خواندن استفاده کرد. سعی کنید این تجربه خوشایند را با شادی، سرگرمی و استفاده از قهرمانان قصه هایی که بسیار پر تلاش و موفق هستند همراه کنید. کتاب هایی که با خلاقیت های تصویری امکان شریک شدن کودک را در خواندن قصه مهیا می کند.
– از هفت سالگی به بعد می توان به کمک کتاب های ساده، خواندن قصه ها را به او واگذار کرد و دایره لغات کودک را افزایش داد.
چطور قصه بسازیم؟
– شرایط سنی و علاقمندی کودک تان نکته مهمی برای این کار است، طرح اولیه ای برای داستان در نظر بگیرید و شخصیت های داستان را مشخص و جذابیت هایی را برای هر کدام طراحی کنید.
– برای ادامه کار، باید خلاصه ای از داستان را بدانید و بعد دست به گسترش آن بزنید.
– پیام های داستانتان را مستقیم و دستوری نسازید. زمان بیان قصه را در زمان های آرام و بعد از فعالیت کودک قرار دهید.
به خاطر بسپارید برای ماهر شدن در استفاده از ابزار تربیتی قصه گویی،مطالعه و تمرین لازم است
برگرفته از مجله پدرها و مادرها جلد 32
